تا یار که را خواهد و میلش به که باشد!

محمد رضا نصرالله زاده:

می گویند چنانچه قرار باشد کاری در ورزش کشور انجام، و آن کار هم با نظر مثبت حمید سجادی همراه باشد، آن کار درست یا غلط در زمان خودش انجام خواهد شد.

البته عکس آن هم صادق است، یعنی اگر باز بنا باشد کاری صورت پذیرد اما وزیر ورزش نخواهد، آن کار انجام نخواهد شد. نمونه اش فدراسیون سوارکاری است که در نیمه دوم سال گذشته وقتی مسعود خلیلی را به اشتباه از کار برکنار و حیدری را به عنوان سرپرست جانشین او کردند و باز با او هم سریالهای تعویض مدیران ادامه پیدا کرد، از سوی پولادگر و فرهادیان در 3 بازه زمانی، 3 تاریخ برای برگزاری مجمع فدراسیون سوارکاری اعلام شد، اما بدلیل عدم موافقت وزیر ورزش هیچکدام از آن مجامع شکل واقعیت به خود نگرفت تا این ضرب المثل عینیت پیدا کند.

که ” تا یار که را خواهد و میلش به که باشد! ”

از سوارکاری که بگذریم به دوومیدانی می رسیم. فدراسیونی که با هاشم صیامی در راه موفقیت شتاب خوبی را تجربه می کرد، اما وقتی قرار شد که دیگر صیامی در این رشته نباشد، یک اشتباه که هرگز باعث و بانی آن هم مشخص نشد، اسباب برکناری او را رقم زد تا در عرض 24 ساعت سرپرست فدراسیون دوومیدانی معرفی و کارش را آغاز کند. به اتفاقات جودو کاری نداریم که اگرچه دیگر میراسماعیلی دیگر نیست، اما شنیده ها حکایت از آن دارد که او دوباره بر خواهد گشت و سکان را در دست خواهد گرفت و …..

چوگان نمونه بعدی مطلب ماست رشته ای که رئیس آن در نهایت سکوت رفت و جانشین او هم بعنوان سرپرست در کمترین زمان ممکن اتتخاب و معارفه شد تا آب هم از آب تکان نخورده باشد و نمونه های دیگری که شاید از حوصله این مطلب خارج باشد.

نمونه هایی که چنین بنظر می رسد که جامعه ورزش دارد به آن عادت می کند، اما اطمینان داشته باشید که این گونه برخوردها همیشه هم جواب نخواهد داد و قانون در این میان به کمک آنهایی خواهد آمد که بی دلیل با اعتبارشان بازی، و کنار گذاشته شده اند.

آنهایی که شاید حق هم با آنها باشد، اما تواضع آنها باعث می شود تا مهر سکوت بر لب زده، تا اوضاع ورزش از این چیزی که امروز هست دیگر متشنج تر نشود!